In Zwitserland wonen de drie taalgroepen en twee religies vrijwel gescheiden van elkaar.
Zwitserland wordt tegenwoordig gezien als een schoolvoorbeeld van een vreedzam land. Dat dat wel eens anders had kunnen aflopen, bewijst een onderzoeksteam. In Zwitserland wonen drie etnische groepen (Franstaligen, Duitssprekenden en Italiaans sprekenden, naast een handjevol Rhetoromaans sprekende Graubünders) die katholiek of protestants zijn. Kortom: een recept voor een burgeroorlog a la Joegoslavië. Toch gebeurde dat niet. De reden, volgens het onderzoek: de groepen wonen gescheiden.
De Duitssprekenden zijn de grootste groep en wonen in het noorden, centrum en oosten. De Franstaligen vestigden zich in het westen terwijl Italiaans sprekenden onder meer het zuidelijke kanton Tessin bewonen.
Katholieken wonen in het zuiden en midden terwijl de protestanten in de rest van het land wonen, zie kaartje.
In Zwitserland bestaan kantons, te vergelijken met provincies of deelstaten, zij het dat ze veel meer bevoegdheden hebben dan deze. Zo kunnen ze hun eigen inkomstenbelasting vaststellen. Na zorgvuldige studie kwam de groep er achter dat de belangrijkste reden dat de groepen zo goed met elkaar overweg kunnen is, dat ze zo ver van elkaar leven.
Elk kanton bestaat maar uit één soort mensen en bestuurt in feite zichzelf. Daardoor is er erg weinig overlap. Andere gebieden worden gescheiden door meren of bergen. Daardoor komen mensen van verschillende culturen elkaar zelden tegen, behalve in de grote steden, en is het doorgaans pais en vree. Hierop is één uitzondering. In een klein gebiedje ter noorden van Bern brak geweld uit in de zeventiger jaren. Dit probleem werd opgelost door de kantons in het gebied te herindelen.
Lees verder op: Visionair.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten