Plotseling praten de Amerikaanse media er weer over: klimaatverandering. Blijkbaar krijgen de pessimisten, die er van uitgingen dat er eerst een flinke ramp moest gebeuren voordat er actie wordt ondernomen toch gelijk. New York ligt plat en plotseling is het ‘C-word’ voorpaginanieuws in de VS en ver daarbuiten.
Is Sandy dan een kind van een veranderend klimaat? Ja en nee. De storm is het gevolg van een aantal situaties die toevallig tegelijk gebeuren: het samensmelten van twee stormfronten bij extreme hoog tij tijdens volle maan. Maar dat gebeurde ook nog aan het einde van een extreem hete zomer, die de temperatuur van het zeewater flink liet oplopen. Met als gevolg dat de storm tot een killer uit kon groeien. En dat laatste was zonder extra opwarming en het stijgen van de zeespiegel waarschijnlijk niet gebeurd.
De boodschap van Sandy is tweeledig. De gevolgen van klimaatverandering kondigen zich luid en duidelijk aan en er is harde actie nodig om erger te voorkomen. Tegelijkertijd zijn toenemende gevolgen van klimaatverandering op de korte termijn niet meer in te tomen. Sterker, de eerstkomende jaren zullen we de effecten van het gebrek aan daadkracht van de laatste decennia om de oren krijgen. En dat gaat geld kosten. Veel geld.
Een andere vraag is, of dat een probleem is. Ook hier geldt: ja en nee. Natuurlijk is het geen simpele taak om in het oog van een ongekende economische crisis naast de kosten van herstel van de schade ook nog extra investeringen te doen in preventieve klimaatmaatregelen. Aan de andere kant kan die situatie zowel bijdragen aan een gevoel van internationale solidariteit – niet in het minst omdat deze ramp juist de grote ontkenner van klimaatverandering treft – als aan werkelijk economisch herstel. Want de noodzakelijke investeringen leveren wel werkgelegenheid op. En met een beetje geluk krijgt ook de bevolking in de gaten dat het nu toch echt anders moet.
Peter van Vliet
Bron: Duurzaamnieuws.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten