Sinds de eurotop van vorige week voeren de nationale parlementen debatten over het wel en wee van meer fiscale discipline. Hoewel de maatregelen ongetwijfeld voordelen hebben, zien anderen er toch vooral een plan in dat de groei zal afremmen en de redding van de euro zal hinderen.
In het nieuwe Europese pact wordt de groei volledig genegeerd, schrijft het Deense Politiken. ‘Er is enkel sprake van besparingen. Toch is het belangrijk dat de Noord-Europese landen die ruimte in hun budgetten hebben hun consumptie opvoeren opdat de Zuid-Europeanen de crisis kunnen overwinnen door meer producten te verkopen. Maar indien het nieuwe pact daarmee geen rekening houdt en enkel oog heeft voor besparingen wordt de collectieve groei tenietgedaan en plegen we stilaan ‘een gecontroleerde financiëlemaatregelenzelfmoord.’
En er is meer dan dat, schrijft de Oostenrijkse Der Standard: "Wij, Oostenrijkers en bovenal de Duitsers, hebben een handelsoverschot ten opzichte van andere EU-landen. Dat betekent dat Duitsland en wijzelf meer hebben geproduceerd dan we hebben geconsumeerd en geïnvesteerd. We hebben dus onder, eerder dan boven onze stand geleefd. Maar een monetaire unie kan enkel blijven bestaan wanneer niemand boven, noch onder zijn stand leeft. Niet omdat het billijk is, maar om de Europese stabiliteit te verzekeren, moeten de lonen in Oostenrijk en Duitsland worden verhoogd. Anders wordt een Europese ramp onvermijdelijk.’
De discipline die Duitsland ons wil opleggen blijkt niet het juiste wapen om de Europese landen te beschermen tegen armoede en onzekerheid, schrijft het Griekse Kathimerini. 'Maar ondertussen verdwijnen de democratie en de historische visie van een hechte gemeenschap stilaan uit ons continent. Europsceptisisme is de volgende stap: welke noodlijdende natie zal een vaag historisch project verkiezen boven de noodzaak om eten op tafel te brengen en zijn huis te verwarmen? De anti-Europese gemoedstoestand zal snel een vruchtbare grond vinden. De grote verworvenheden van de democratie kunnen enkel worden gegarandeerd door eenheid en solidariteit.'
Zoals gewoonlijk doen onze landen het voor alsof deze nieuwe halve maatregelen ons wat tijd kopen, schrijft het Franse Libération: ‘Zelfs wanneer die tijd nu duidelijk tegen de euro blijkt te zijn. De huidige politiek van de ECB zou twee jaar geleden perfect van pas zijn gekomen, bij de start van wat toen nog niet de Griekse crisis was. De aankondiging van een nieuw verdrag tijdens de beslissende eurotoppen in de herfst van 2010 en de lente van 2011 zou de zaken hebben kunnen kalmeren om zo diepgaande hervormingen voor te bereiden. Maar net als generaal MacArthur de oorzaak van verloren oorlogen verklaarde, is het ook nu ‘too little too late."
Laten we oppassen om onszelf niet de das om te doen met onze voortdurende anticipatie van catastrofale scenario’s, schrijft professor economie Vítor da Conceição Gonçalves in de Portugese zakenkrant Diário Económico. Hij gebruikt daarvoor een verhaal dat de ronde doet op het internet: ‘Er was ooit een man die heerlijke koeken verkocht op straat. Ze waren zo lekker dat iedereen ze wilde en hij amper nog de vraag kon bijhouden. Omdat hij steeds meer geld begon te verdienen, breidde hij zijn zaak uit en ging hij steeds meer investeren om nog meer omzet te maken. Dan, tijdens de zomermaanden kwam zijn zoon terug van de universiteit waar hij economie studeerde. Toen die de bloeiende zaak van zijn vader zag, zei hij: ‘Vader, je bent niet mee met de tijd. Lees je de kranten niet? Er is een grote crisis, al je investeringen dreigen verloren te gaan.’ De vader dacht bij zichzelf: ‘Mijn zoon studeert economie, hij zal het dus wel weten. Waarop hij zijn aankopen reduceerde, stopte met reclame maken, minder ging produceren en minder koeken ging verkopen. Zijn omzet kelderde en al snel maakte de ooit bloeiende zaak verlies. Waarop hij tegen zijn zoon zei: ‘Je had het bij het rechte eind. We zitten inderdaad in een diepe crisis.
Bron: Wereldgeheimen.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten