dinsdag 25 oktober 2011
Twee dingen die politici moeten doen om het grote ongenoegen binnen de Occupy-beweging te temperen
De Occupy-beweging is ondertussen uitgebreid naar tientallen landen en een kleine duizend steden. Ook in ons land, hoewel Nederlanders niet verder kijken dan hun eigen portemonnee. En dat terwijl volgens The Economist de Mensen gelijk hebben om boos te zijn. Maar we mogen ons evenzeer zorgen maken omtrent de richting die het groeiende populisme de politiek zou kunnen insturen.
Moedige politici moeten twee zaken voor elkaar krijgen:
1. Ze moeten snel de oorzaken van de misnoegdheid aanpakken. Dat wil zeggen dat ze meer moeten doen om opnieuw vaart in de economie te brengen: minder besparingen op korte termijn in ruil voor grondige hervormingen op middellange termijn. De rijken moeten hun deel van de lasten dragen, maar wel op een economisch verantwoorde manier: door allerlei fiscale vluchtwegen uit de wetgeving te halen bijvoorbeeld. Verder moeten de banken worden hervormd via Basel 3 en andere herkapitaliseringsvereisten. Zo zou al veel meer worden gerealiseerd dan door het schrappen van bonussen op Wall Street en andere ideeën die bij de Occupiers de ronde doen.
2. Ze moeten de waarheid vertellen- vooral over wat fout is gelopen. Want het risico bestaat dat de terechte kritiek op de excessen van financiële risico’s een aanval op het globaliseringsproces wordt. En het is waard om er nog ‘s aan te herinneren dat de gigantische begrotingstekorten in de meeste landen het gevolg zijn van onhoudbare door politici gemaakte sociale beloften (pensioenen, gezondheidszorg) eerder dan van de reddingen van de ‘too big to fail’- banken. Veel van de huidige miserie - van hoge voedselprijzen tot werkloze jonge Spanjaarden - heeft te maken met staatsinterventie eerder dan met de opkomende economieën.
Maar de globale integratie heeft een prijs. En die zal vooral westerlingen - geschoold én ongeschoold -onder druk zetten. Maar hoe die kosten ook worden berekend, de voordelen van globalisering zullen altijd ruimschoots de nadelen ervan overtreffen. baancreatie komt trouwens in de meeste gevallen van het openen van economieën, niet van het volgen van de instincten van demonstranten.
De westerse regeringen hebben hun burgers al een eerste keer in de steek gelaten: nog meer handelsbarrières oprichten en het vrij verkeer van mensen en kapitaal beperken zou een nog grotere fout zijn.
Bron: Wereldgeeimen.nl
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten