Als er nu verkiezingen gehouden zouden worden met als thema “één Europa met één regering” en de politici zouden hieraan hun “politieke carrière” koppelen dan zouden alle Europese politieke leiders waarschijnlijk naar huis worden gestuurd. De krampachtige pogingen van deze lieden om Europa koste wat het kost overeind te houden kan niet meer rekenen op de steun van de meerderheid van de bevolking. De gigantische puinhoop die de politici van Europa hebben laten maken is er de oorzaak van dat de kiezers zich massaal zullen afkeren van de ‘politieke droom’ dat één Europa zaligmakend voor de Europese burger zou zijn. Alle mooie beloftes die aan de Europese burgers zijn gedaan hebben uiteindelijk als resultaat opgeleverd dat heel Europa rechtstreeks afstevent op de ondergang. Het ergste is nog dat het niet de politici zijn die direct verantwoordelijk gesteld kunnen worden voor alle ellende die nu over de eurozone is neergedaald. Waar ze wel verantwoordelijk voor zijn is, dat ze het zover hebben laten komen. Als makke schapen hebben ze achter de internationale bankensector aangelopen, terwijl deze sector op een ongelofelijk geraffineerde manier de boel aan het belazeren was. De ‘welvaart’ die de euro voor de Europeanen heeft opgeleverd is niet meer dan een schijnwelvaart die door de bankensector mogelijk is gemaakt met de slogan “Profiteer nu en betaal later”. Een groot aantal Europese lidstaten hebben massaal gebruik gemaakt van de mogelijkheden om ‘goedkoop’ geld te lenen, zoveel zelfs dat ze er nu onder bezwijken. Wat de politici van een aantal landen ‘vergeten’ hebben is, hun beleid zodanig te veranderen dat ze economisch competitief zouden worden met economisch sterkere landen. Op grote schaal hebben ze gebruik gemaakt van de Europese subsidies om hun infrastructuur te verbeteren maar hebben geen actie ondernomen om bij hun bevolking een zodanige mentaliteitsverandering te bewerkstelligen dat het hun economieën sterker zou maken. Helaas is het zo dat het “betaal later” nu is aangebroken. De Europese Unie bestaat uit een aantal landen en landjes die allemaal hun eigen financiële zaken regelen. Bij de invoering van de euro is door middel van het “stabiliteitspact” overeengekomen dat er geen groter begrotingstekort dan 3% zou mogen zijn. Deze overeenkomst is door alle landen geschonden. Te beginnen bij Duitsland en Frankrijk. Van een gezamenlijk financieel beleid in Europa dus geen sprake. Het enige gezamenlijke waarover je kan spreken is een “gezamenlijk financieel wanbeleid”.
Lees verder op: Gewoon-nieuws.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten